Carrie Fitzgerald jest najszczęśliwszą dziewczyną. Jako jedyna drugoklasistka należy do uniwersyteckiej drużyny koszykówki, dostaje najlepsze role w szkolnych przedstawieniach i ma najprzystojniejszego chłopaka w szkole. Jest też najbardziej przesądną osobą. Uważa, że ma szczęście dzięki T-shirtowi, który tata przywiózł jej z jednej ze swoich podróży. Ale mama przez pomyłkę oddaje koszulkę na cel charytatywny – dla sierocińca w Indiach. Gdy Carrie opuszcza szczęście, robi to, co zrobiłaby każda logicznie myśląca dziewczyna – jedzie na drugi koniec świata, żeby odzyskać T-shirt.



Moje zdanie: Coś dla wielbicieli Indii. Bardzo dobra książka oprócz paru małych wat. Jednak napisana językiem młodzieżowym i łatwo się ją przyswaja.

Przeczytałam. Polubiłam. Położyłam do szafy.
Ciekawie się ją czytało, ale nie jest to książka z serii tych, do których wracałabym każdego dnia.
Mimo wszystko - polecam.